Uczysz się włoskiego od kilku miesięcy, rozumiesz już podstawowe zdania, aż tu nagle… sono in cucina, ale vado a scuola. Potem: in Italia i a Roma. Niby podobne sytuacje, ale przyimek inny. Przypadek? Nie.
To właśnie dwa najczęstsze włoskie przyimki — a i in — i choć z pozoru wydają się wymienne, rządzą się zupełnie inną logiką.
W tym artykule wszystko sobie wyjaśnimy:
- kiedy używać a, a kiedy in
- jak to zapamiętać bez wkuwania
- które wyrażenia są wyjątkami
- i jak nauczyć się tego na dobre, nie tylko na sprawdzian.
Jeśli jednak na hasło “przyimek” zupełnie nie wiesz o czym mowa, zacznij od tego artykułu: Przyimki po włosku – kompletny przewodnik gramatyczny z przykładami – ucz się przyimków z Taalhammerem
Cominciamo ad imparare?
- Różnica podstawowa: punkt kontra przestrzeń
- Miasta, państwa, regiony – włoskie przyimki i geografia
- Instytucje, budynki i miejsca publiczne
- Środki transportu i sposoby przemieszczania się
- Czas i zegar – a i in w wyrażeniach czasowych
- Wyrażenia ustalone, które łamią zasady
- Inne zastosowania a i in – poza miejscem i czasem
- A z czasownikami, które wymagają dopełnienia dlaszego
- A z osobą po czasowniku piacere
- A w określeniach sposobu robienia czegoś
- A w określeniach liczbowych i proporcjach
- A w konstrukcjach z bezokolicznikiem
- Idiomatyczne wyrażenia czasu z a
- In z językami i sposobami wypowiadania się
- In z ubraniem i stylem
- In z abstrakcyjnym miejscem lub stanem emocjonalnym
- In w określaniu branży
- Jak nauczyć się włoskich przyimków?
- FAQ: Najczęstsze pytania o a i in po włosku
- Czy a i in mogą być zamienne?
- Skąd mam wiedzieć, czy dane miejsce to „punkt” czy „przestrzeń”?
- Dlaczego mówi się a scuola, ale in biblioteca?
- Dlaczego mówi się a casa, a nie in casa?
- Czy a piedi to wyjątek?
- Jak zapamiętać przyimki w trudnych przypadkach, np. al mare, in montagna?
- Dlaczego przy czasownikach jak dare, dire, scrivere pojawia się a?
- Dlaczego w piacere jest a me, a Maria?
Różnica podstawowa: punkt kontra przestrzeń
W uproszczeniu:
- Przyimek a używamy, gdy chodzi o punkt: miejsce docelowe, miasto, cel ruchu.
- Przyimek in pojawia się, gdy mówimy o przestrzeni: wnętrzu budynku, państwie, regionie, większym obszarze.
To nie znaczy, że a to „do”, a in to „w” — w języku włoskim to nie działa aż tak prostolinijnie. Chodzi raczej o to, jak Włosi postrzegają dane miejsce: czy jako punkt, czy jako przestrzeń, którą się zajmuje lub w której się bywa.
Kiedy używamy A – przykład to punkt, cel, wydarzenie
Sytuacja | Przykład | Tłumaczenie |
---|---|---|
Miasto (punkt) | Vivo a Roma | Mieszkam w Rzymie |
Instytucja jako cel | Vado a scuola | Idę do szkoły |
Dom jako kierunek ruchu | Torno a casa | Wracam do domu |
Wydarzenie jako cel | Vado a teatro | Idę do teatru |
Msza jako wydarzenie | Vado a messa | Idę na mszę |
Konkretna godzina | Arrivo alle 8 | Przyjeżdżam o ósmej |
Spacer pieszy | Vado a piedi | Idę pieszo |
Kiedy używamy IN – przykład to przestrzeń, wnętrze, obszar
Sytuacja | Przykład | Tłumaczenie |
---|---|---|
Państwo (przestrzeń) | Vivo in Italia | Mieszkam we Włoszech |
Region geograficzny | Siamo in Toscana | Jesteśmy w Toskanii |
Budynek jako przestrzeń | Lavoro in ospedale | Pracuję w szpitalu |
Pomieszczenie | Sono in cucina | Jestem w kuchni |
Środek transportu | Viaggio in treno | Podróżuję pociągiem |
Instytucja jako przestrzeń | Studio in biblioteca | Uczę się w bibliotece |
Pora roku, miesiąc | Inizia in primavera | Zaczyna się wiosną |
Miasta, państwa, regiony – włoskie przyimki i geografia
Zacznijmy od tego, co najczęściej pojawia się w rozmowach: mówienie o mieście, kraju albo regionie, w którym mieszkasz, przebywasz lub do którego jedziesz. Tu różnica między a i in jest jedną z najbardziej logicznych i regularnych — i warto ją dobrze zapamiętać, bo często pojawia się w codziennym języku.
A z nazwami miast i małych miejscowości
Przyimek a pojawia się w połączeniu z nazwami miast, miasteczek, wysp, które traktujemy jak punkt. Włoski traktuje je jako miejsca „zdefiniowane” – czyli takie, które nie są rozumiane jako szeroka przestrzeń.
Sytuacja | Przykład | Tłumaczenie |
---|---|---|
Miasto | Vivo a Roma | Mieszkam w Rzymie |
Miasteczko | Vado a Perugia | Jadę do Perugii |
Wyspa (mała) | Passano l’estate a Capri | Spędzają lato na Capri |
Można to zapamiętać jako:
„Miasta są punktami, więc używasz a.”
In z nazwami państw, regionów i kontynentów
Z kolei przyimek in występuje z nazwami państw, regionów, kontynentów i dużych wysp. Chodzi o to, że są one postrzegane jako rozległe przestrzenie, a nie pojedyncze punkty. Z tego powodu mówimy:
Sytuacja | Przykład | Tłumaczenie |
---|---|---|
Państwo | Vivo in Italia | Mieszkam we Włoszech |
Region | Sono in Toscana | Jestem w Toskanii |
Kontynent | Ha viaggiato in Asia | Podróżował po Azji |
Duża wyspa | Siamo in Sicilia | Jesteśmy na Sycylii |
Można to skrócić do:
„Duże miejsca to przestrzenie – więc używasz in.”
Jak zapamiętać?
Miasta = a → bo są „punktami” na mapie
Państwa, regiony, kontynenty = in → bo są „obszarami”
Wyspy:
małe jak Capri → a
duże jak Sycylia → in
Instytucje, budynki i miejsca publiczne
W tej grupie przyimków robi się ciekawie — bo to tutaj najczęściej uczniowie zadają pytanie:
„Dlaczego vado a scuola, ale studio in biblioteca?” Przecież i szkoła, i biblioteka to budynki. I tu właśnie wchodzi kluczowe rozróżnienie: czy traktujesz miejsce jako cel funkcjonalny, czy jako fizyczną przestrzeń.
A – gdy instytucja jest celem codziennej aktywności
Kiedy mówimy o instytucji jako celu ruchu albo aktywności, którą tam wykonujemy (np. uczysz się w szkole jako uczennica, idziesz do teatru jako widz), używamy przyimka a.
Sytuacja | Przykład | Tłumaczenie |
---|---|---|
Szkoła jako cel | Vado a scuola | Idę do szkoły |
Teatr | Vado a teatro | Idę do teatru |
Msza | Vado a messa | Idę na mszę |
Dom jako cel | Torno a casa | Wracam do domu |
Lekcja | Sono a lezione | Jestem na lekcji |
W skrócie:
Jeśli chodzi o to, co robisz w tym miejscu – używasz a.
In – gdy miejsce jest fizyczną przestrzenią, w której się znajdujesz lub pracujesz
Jeśli traktujesz budynek jako konkretną przestrzeń fizyczną – np. jesteś w bibliotece, w szpitalu, w banku – używasz przyimka in.
Sytuacja | Przykład | Tłumaczenie |
---|---|---|
Biblioteka | Studio in biblioteca | Uczę się w bibliotece |
Szpital | Lavoro in ospedale | Pracuję w szpitalu |
Biuro | Sono in ufficio | Jestem w biurze |
Bank | Vado in banca | Idę do banku |
Poczta | Ci vediamo in posta | Widzimy się na poczcie |
W skrócie:
Jeśli podkreślasz, że jesteś gdzieś fizycznie – używasz in.
Porównanie kontrastowe – to samo miejsce, inna funkcja
Czasem ten sam rzeczownik przyjmuje różny przyimek – w zależności od tego, jak go rozumiesz. Oto kilka przykładów:
Wyrażenie | Znaczenie | Przyimek |
---|---|---|
Vado a scuola | Idę do szkoły jako uczennica (instytucja) | a |
Lavoro in una scuola | Pracuję w szkole (przestrzeń jako miejsce pracy) | in |
Vado a teatro | Idę na spektakl jako widz | a |
Lavorano in teatro | Pracują w teatrze (jako technicy, aktorzy) | in |
Jak to zapamiętać?
Jeśli jesteś częścią tej instytucji, pracujesz tam lub po prostu fizycznie się znajdujesz → przyimek in
Jeśli idziesz gdzieś, żeby coś tam robić jako odbiorca/usługobiorca (np. uczysz się, oglądasz spektakl) → przyimek a
Środki transportu i sposoby przemieszczania się
Przyimki a i in bardzo często pojawiają się w kontekście podróży i przemieszczania się. Dobra wiadomość? Tu reguły są stosunkowo stałe i łatwe do opanowania. Główna zasada dotyczy rodzaju środka transportu — a raczej tego, czy wchodzisz do niego fizycznie, czy nie.
In – większe środki transportu
Przyimek in stosujemy, gdy chodzi o środki transportu zamknięte, większe, do których się „wchodzi”: samochód, pociąg, samolot, autobus, tramwaj, statek.
Sytuacja | Przykład | Tłumaczenie |
---|---|---|
Samochód | Vado in macchina | Jadę samochodem |
Pociąg | Viaggio in treno | Podróżuję pociągiem |
Autobus | Arriviamo in autobus | Przyjeżdżamy autobusem |
Samolot | Parto in aereo | Lecę samolotem |
Tramwaj | Vado al lavoro in tram | Jadę do pracy tramwajem |
Ten przyimek od razu podkreśla: jestem w środku środka transportu, fizycznie się w nim znajduję.
A – ruch pieszy lub otwarty
Z kolei przyimek a pojawia się, gdy mówimy o przemieszczaniu się pieszo, konno, rowerem — czyli sposobach przemieszczania się, które nie polegają na przebywaniu wewnątrz zamkniętej przestrzeni.
Sytuacja | Przykład | Tłumaczenie |
---|---|---|
Pieszo | Vado a piedi | Idę pieszo |
Konno | Viaggiano a cavallo | Podróżują konno |
Rowerem | Vado a bicicletta | Jadę rowerem |
W praktyce spotkasz też in bicicletta – jest to również akceptowane, szczególnie we współczesnym, potocznym języku. Obie formy funkcjonują równolegle, ale a bicicletta uchodzi za bardziej klasyczną.
Czas i zegar – a i in w wyrażeniach czasowych
Choć a i in to przyimki miejsca, Włosi używają ich również w wyrażeniach czasowych. I znowu – nie chodzi tylko o gramatykę, ale o sposób myślenia: a wskazuje konkretny moment, punkt w czasie, a in – szerszy okres, ramę czasową.
A – punkt w czasie, konkretna godzina
Używamy a, gdy mówimy o konkretnych godzinach albo punktach na zegarze. Tak jak w przestrzeni a scuola to cel, tak tu alle otto to moment, do którego „zmierzasz”.
Sytuacja | Przykład | Tłumaczenie |
---|---|---|
Konkretna godzina | La lezione inizia alle 9 | Lekcja zaczyna się o 9 |
Pora dnia (konkretna) | Ci vediamo a mezzogiorno | Widzimy się w południe |
Święta jako punkt | Partiamo a Natale | Wyjeżdżamy w Boże Narodzenie |
Jednorazowe zdarzenie | Il concerto è alle 20 | Koncert jest o 20 |
Z “a” godziny zawsze wymagają elizji z rodzajnikiem:
a + le otto → alle otto
In – miesiące, pory roku, lata, dłuższy okres
Przyimek in pojawia się, gdy mówimy o szerszym odcinku czasu – np. miesiącu, porze roku, dekadzie czy ogólniejszym okresie. Tutaj nie ma punktu, tylko czasowa „przestrzeń”.
Sytuacja | Przykład | Tłumaczenie |
---|---|---|
Miesiąc | È nato in agosto | Urodził się w sierpniu |
Pora roku | Ci vediamo in inverno | Widzimy się zimą |
Rok | Ho vissuto in Italia nel 2015 | Mieszkałem we Włoszech w 2015 |
Epoka / dekada | Era famoso in quel periodo | Był sławny w tamtym okresie |
Porównanie na szybko
Opis | Użycie | Przykład |
---|---|---|
Punkt w czasie | a | alle 7, a mezzanotte |
Rozciągnięty okres | in | in estate, in aprile |
Jak zapamiętać?
- Godzina? Punkt? Konkretny dzień? → a
- Miesiąc, pora roku, rok, dekada? → in
Wyrażenia ustalone, które łamią zasady
Nawet jeśli przyimki a i in rządzą się jasnymi regułami, włoski — jak każdy żywy język — ma swoje skręty, przyzwyczajenia i idiomy. Są takie zwroty, które nie trzymają się żadnej ze znanych zasad i po prostu trzeba je zapamiętać w całości.
W tej sekcji zebraliśmy najczęstsze z nich. I nie martw się — to nie jest pusta lista do wykucia. Większość z tych wyrażeń pojawia się tak często w języku codziennym, że „wchodzą w głowę” naturalnie, jeśli uczysz się ich w kontekście.
Gotowe wyrażenia z a i in, które zapamiętujemy „jako całość”
Wyrażenie | Przyimek | Tłumaczenie | Komentarz |
---|---|---|---|
A casa | a | w domu / do domu | wyjątek — „dom” jako instytucja |
A scuola | a | w szkole / do szkoły | idiomatyczne użycie |
A letto | a | w łóżku / do łóżka | nie mówimy in letto |
A teatro | a | w teatrze / do teatru | idiom: wydarzenie, nie miejsce |
A messa | a | na mszy / na mszę | wydarzenie religijne |
A colazione | a | na śniadaniu / na śniadanie | często używane z fare |
In centro | in | w centrum | ustalona forma |
In montagna | in | w górach / w góry | przestrzeń geograficzna |
In vacanza | in | na wakacjach | gotowe wyrażenie |
In città | in | w mieście | ogólne pojęcie, nie punkt |
In chiesa | in | w kościele | miejsce jako przestrzeń |
In palestra | in | na siłowni | wnętrze, nie cel |
Al mare | a + il | nad morzem | wyjątek! morze jako punkt docelowy |
Al supermercato | a + il | w supermarkecie / do sklepu | popularna forma potoczna |
Al ristorante | a + il | w restauracji / do restauracji | idiomatyczne |
Inne zastosowania a i in – poza miejscem i czasem
Przyimki a i in pojawiają się nie tylko wtedy, gdy mówimy o miejscu, kierunku czy czasie. W języku włoskim występują również w wielu idiomach, konstrukcjach gramatycznych i zwrotach specjalistycznych, które warto poznać — bo pojawiają się często w naturalnych rozmowach, mediach i tekstach użytkowych.
A z czasownikami, które wymagają dopełnienia dlaszego
Gdy coś dajemy, mówimy, wysyłamy lub czynimy komuś, pojawia się przyimek a, ponieważ gramatycznie mamy do czynienia z dopełnieniem dalszym (complemento di termine). To dopełnienie odpowiada na pytania komu? czemu? i we włoskim zawsze wymaga przyimka – najczęściej właśnie a.
Przykład | Tłumaczenie |
---|---|
Do il libro a Marco | Daję książkę Markowi |
Ho detto tutto a lei | Powiedziałem jej wszystko |
Scrivo una mail a Luigi | Piszę maila do Luigiego |
Zwróć uwagę:
- il libro, una mail → dopełnienia bliższe (co?)
- a Marco, a Luigi → dopełnienia dalsze (komu?)
I to właśnie dopełnienie dalsze wymusza obecność a.
A z osobą po czasowniku piacere
W konstrukcjach z czasownikiem piacere mamy układ odwrotny niż w polskim:
nie „ja lubię coś”, tylko „coś podoba się mnie”. I znowu, osoba, której coś się podoba, występuje w roli dopełnienia dalszego – dlatego pojawia się przyimek a.
Przykład | Tłumaczenie |
---|---|
A me piace il gelato | Lubię lody |
A Maria piacciono i libri | Maria lubi książki |
Gramatycznie:
- il gelato, i libri → to podmioty zdania
- a me, a Maria → dopełnienia dalsze (komu się podoba?)
Właśnie dlatego musi tam stać a.
A w określeniach sposobu robienia czegoś
To wyrażenia, które opisują jak coś zostało zrobione. Są idiomatyczne i bardzo często używane w codziennym języku.
Przykład | Tłumaczenie |
---|---|
Fatto a mano | Zrobione ręcznie |
Ripetilo a voce alta | Powiedz to na głos |
Scelto a caso | Wybrane losowo |
A w określeniach liczbowych i proporcjach
Często spotykane w przepisach, handlu i codziennych sytuacjach, np. na targu.
Przykład | Tłumaczenie |
---|---|
Due pezzi a testa | Dwa kawałki na osobę |
Tre euro al chilo | Trzy euro za kilogram |
A w konstrukcjach z bezokolicznikiem
Po niektórych czasownikach – zwłaszcza tych, które wyrażają początek, zamiar, ciągłość – pojawia się a przed bezokolicznikiem.
Przykład | Tłumaczenie |
---|---|
Comincio a studiare | Zaczynam się uczyć |
Impara a cucinare | Uczy się gotować |
Mi ha aiutato a capire | Pomógł mi zrozumieć |
Continuo a lavorare | Nadal pracuję |
Vado a dormire | Idę spać |
W tych przypadkach a nie oznacza miejsca ani czasu – tylko wskazuje na kierunek działania.
Idiomatyczne wyrażenia czasu z a
Są to gotowe formy językowe, które mają znaczenie czasowe, ale nie podlegają zwykłym zasadom użycia a.
Wyrażenie | Znaczenie |
---|---|
A volte | Czasami |
A lungo | Przez długi czas |
A breve | Wkrótce |
A tempo pieno | Na pełen etat |
A occhi chiusi | Na ślepo / bez wahania |
In z językami i sposobami wypowiadania się
Przy opisie języka, stylu, tonu, formy pisania lub mówienia używamy in.
Przykład | Tłumaczenie |
---|---|
Parlare in italiano | Mówić po włosku |
Scrivere in stampatello | Pisać drukowanymi literami |
Dire qualcosa in modo chiaro | Powiedzieć coś jasno |
In z ubraniem i stylem
Włosi często opisują ubiór i styl za pomocą in – zwłaszcza w języku mówionym.
Przykład | Tłumaczenie |
---|---|
È arrivata in jeans e maglietta | Przyszła w dżinsach i koszulce |
Si è presentato in smoking | Pojawił się w smokingu |
Jeśli interesujesz się modą i chcesz nauczyć się słownictwa związanego z ubiorem, kliknij w link, żeby dowiedzieć się Jak mówić o ubraniach i modzie po włosku?
In z abstrakcyjnym miejscem lub stanem emocjonalnym
Przyimka in używa się także, by określić stany emocjonalne, sytuacje życiowe, pozycje społeczne.
Przykład | Tłumaczenie |
---|---|
Sono in crisi | Mam kryzys |
Sei in pericolo | Jesteś w niebezpieczeństwie |
Viviamo in pace | Żyjemy w pokoju |
In w określaniu branży
W języku formalnym i potocznym in często pojawia się w kontekstach branżowych i zawodowych.
Przykład | Tłumaczenie |
---|---|
Lavoro in editoria | Pracuję w wydawnictwie |
Si muove in politica | Działa w polityce |
Studia in medicina | Studiuje medycynę |
Esperto in informatica | Ekspert od informatyki |
In arte si chiama… | Artystyczny pseudonim to… |
Przeczytaj ten artykuł, jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tym jak mówić o zawodach, pracy i karierze po włosku.
Jak nauczyć się włoskich przyimków?
Zamiast zapamiętywać te zwroty jako osobne reguły, ucz się ich w pełnych zdaniach, np.:
- Stasera restiamo a casa.
- Sono in vacanza in Toscana.
- Andiamo al ristorante con gli amici.
Taalhammer może Ci w tym pomóc — pozwala kliknąć na dowolne słowo i zobaczyć, w jakich zwrotach i zdaniach najczęściej się pojawia. Dzięki temu wyrażenia zapamiętujesz tak, jak Włosi ich używają, a nie jako suche definicje.
Jeśli chcesz uczyć się za pomocą całych zdań, sprawdź która aplikacja pomoże Ci w tym najlepiej w moim porównani 12 aplikacji do nauki języka.
FAQ: Najczęstsze pytania o a i in po włosku
Czy a i in mogą być zamienne?
Nie. Choć czasem oba tłumaczymy na polski jako „do” lub „w”, we włoskim mają różne zastosowania:
- a używa się z miejscami traktowanymi jako punkt lub cel czynności
- in – z miejscami rozumianymi jako przestrzeń lub wnętrze
Przykład:
- Vado a Roma → miasto jako punkt
- Vado in Italia → kraj jako przestrzeń
Skąd mam wiedzieć, czy dane miejsce to „punkt” czy „przestrzeń”?
To kwestia utartego użycia i postrzegania danego miejsca przez Włochów.
Miasta = punkt → a Napoli
Państwa i regiony = przestrzeń → in Sicilia
Instytucja jako cel → a scuola
Instytucja jako miejsce pracy → in scuola
Dlaczego mówi się a scuola, ale in biblioteca?
Bo a scuola to instytucja jako cel – ktoś tam chodzi, żeby się uczyć.
Z kolei in biblioteca oznacza przestrzeń fizyczną, w której się przebywa. Oczywiście, w bibliotece też możemy uczyć się, czytać, wypożyczać książki, więc można uznać, że idziemy tam w danym celu, jednak dla Włochów jest to przede wszystkim pomieszczenie.
Dlaczego mówi się a casa, a nie in casa?
Wyrażenie a casa jest idiomatyczne i bardzo stare – funkcjonuje jako gotowiec językowy. W praktyce oznacza „w domu” lub „do domu”.
Ale: sono in casa też istnieje i jest poprawne, jeśli chcemy zaznaczyć przebywanie w środku domu, w pomieszczeniu, a nie kierunek ruchu.
Czy a piedi to wyjątek?
Tak, to idiom, który trzeba zapamiętać. Choć jest to sposób poruszania się, nie mówimy in piedi (bo to znaczy „na stojąco”), tylko właśnie a piedi – pieszo.
Jak zapamiętać przyimki w trudnych przypadkach, np. al mare, in montagna?
Najlepiej uczyć się ich w pełnych zwrotach i zdaniach, nie pojedynczo.
Np.:
- Vado al mare → idiom: punkt docelowy
- Vado in montagna → przestrzeń geograficzna
To są gotowce, które warto znać razem z kontekstem użycia.
Dlaczego przy czasownikach jak dare, dire, scrivere pojawia się a?
Bo te czasowniki łączą się z dopełnieniem dalszym (complemento di termine), czyli wskazują komu coś dajemy lub mówimy.
Dlatego: Ho dato il libro a Marco.
Dlaczego w piacere jest a me, a Maria?
To też dopełnienie dalsze – osoba, której coś się podoba, zawsze stoi z a:
- A me piace il gelato
- A Maria piacciono i libri